In 2010 herontdekte ik de fotografie. In de voorgaande jaren was mijn  enthousiasme voor het maken van foto's en maken van beelden in algemene zin om uiteenlopende redenen op een laag pitje beland. Voetballen op zondagochtend, druk met werken in de horeca maar ook de financiële middelen stond deze ondergesneeuwde hobby in de weg.  Toen kwam die ene ochtend.  Een zeldzame zondagochtend waarop ik niks gepland had. Geen werk, geen voetbal, geen kater van de vorige avond. De hond moest er nodig even uit. In plaats van het vertrouwde blokje om pakte ik de auto naar het bos. In dit bos kwam ik vaker, maar nog nooit zo vroeg. Er hing een mysterieuze sfeer die hintte naar een sprookjeswereld. De bladeren van de bomen filterden het zonlicht en ik was getuige van een tot leven gebracht romantisch landschapschilderij waarop een Hollandse meester jaloers zou zijn.  Ik probeerde de sfeer die ik beleefde zo treffend mogelijk vast te leggen met mijn iphone, die vanaf dat moment officieus omgedoopt werd van een puur praktisch registratiemiddel tot mijn vaste fotocamera. Het duurde niet lang voordat ik mijn eerste 'echte' spiegelreflex fototoestel zou aanschaffen. Mijn jacht naar fotogenieke ochtenden was tegenwoordig al lang een vast tafereel in de weekenden. Terugkijkend naar mijn eerste foto's, concludeerde ik dat mijn beelden steeds een klein beetje mooier werden.  Op social media had ik succes en putte ik motivatie door de positieve aanmoedigingen en reacties onder mijn posts. Ook werd ik met regelmaat benaderd voor commerciële opdrachten. In 2019 besloot ik de risicovolle stap te zetten naar zelfstandig ondernemerschap en kon ik mijzelf iedere dag volledig op mijn fotografie richten.