Confessions of a lazy photographer; Photos taken through the car window
In landschapsfotografie is een goede planning van groot belang. Het wekkertje zet je het liefst nog een uurtje vroeger om jezelf nog wat extra speling te geven. Je wilt immers voorkomen dat je tijdens het rijden naar de locatie in kwestie letterlijk tegen de klok aan het racen bent. Niets is zo frustrerend als een roze lucht terwijl je nog onderweg bent. Een gevoel van ultieme opluchting raakt je zodra je ruim op tijd op de geplande locatie bent gearriveerd. En dan blijkt.... Geen bijzonder licht, geen roze lucht en geen laagje nevel. Een compleet fiasco.
Terug naar de auto. Over naar plan B. Eenmaal bij de auto merk je dat er geen plan B is voorbereid en uiteindelijk besluit je dan maar om op goed geluk een onbekend landweggetje in te slaan. De groothoeklens heb je inmiddels verwisseld voor een teleobjectief. De iso-waarde en sluitertijd van de camera zijn beide omhoog geschroefd. "Het zal wel niks worden, maar ik ben er nu toch" Hoor je jezelf zeggen. In de verte meen je iets in de houtwal naast de onverharde landweg voorbij te zien schieten. Een ree! Je remt iets af en laat de auto rustig dichterbij rollen. Het raampje naast de bijrijdersstoel gaat alvast omlaag en in een vloeiende beweging breng je camera richting het rechteroog. De ree blijft verassend lang staan. "Deze is in ieder geval binnen" - denk je hardop.
Het mooie van autoraamfoto's ten opzichte van vooraf geconstrueerde en uitgedachte foto's is vooral dat je voor iedereen herkenbare, associeerbare momenten vastlegt. We kennen allemaal wel de momenten in de auto of in de trein waarop je baalt dat je geen camera bij je had. Probeer eens met camera op pad te gaan zonder geijkt plan, en je zult zien dat je vaak met verrassende resultaten naar huis terugkeert.
Comments